Testuingurua
A. Kata. - Gogorik ez dezula?... Zer dezu, gizon?... Zuk zedozer darabilkizu buruan.
Etzaidazu ezetzik esan.
Orrela egoteko zerbait ba'dezu, beñipein.
Barto. - Nik?... Ez det ezer, emakume.
A. Kata. - Ez dakit, ba... Ez nuke ezetzik esango.
(Ixilunea).
Jantzazu gizon!.
Barto. - Gogorik ez bai det....
A. Kata. - Baña, Bartoloma, zer da zure goibeltasun ori?.
Zer buruauste dira zureok?... Etzazula, gizon, pentsamentu illunetan bururik galdu... utzi itzazu alde batera pentsamentu txar guziak!.
Barto. - Pentsamentu txarrak... Ori errez al da, Katariñe? Ezta errez, ez...! Zartzaroan kalera etortze onek....
A. Kata. - Ene bada!... Ori al degu guzia?... Tira, tira!... zaude ixilik, Bartoloma, emen ere biziko gera-ta.
Barto. - Bai, bai....
A. Kata. - Bai, gizon, bai!.
Ez gera gosez ilko.
Gure Joseba-Iñaki zintzoa da, bai langillea ere, langillerik iñor baldin ba'da.
Justiñe ta Irene ere, onak eta langilleak dira.
Eta guk ere, zartxamarrak izan arren, lan egin genezake oraindik....
Barto. - Lanak ez nau beldurtzen.
Ezta ori!.
A. Kata. - Zer dezu orduan?.
Barto - Ez dakit.
A. Kata. - Ez dakizula?....
Barto. - Lanak ez nau beldurtzen, ez... kaleak beldurtzen nau.
A. Kata. - Kaleak?... Zer dala-ta kaleak?....
Barto. - Menditarrentzat egiña ez dalako.
A. Kata. - Ara ateraldia! Makiñat menditar bizi dira, ba, kalean.
Eta besteak bizi diran tokin gu ere bizi gaitezkela, uste det.
Barto. - Um!... zartxoak gera!.
A. Kata. - Zartxoak?... Egia: urteak ba'ditugu... ez gutxi ere.
Baña osasuna degun bitartean, ez gaitezen beldurtiak izan.
Barto. - Bai, bai....
A. Kata. - Bai, gizon, bai! Baserriko nekeetara oitua dagona, kaleko nekeetara ere jarriko al da.
Barto. - Landare berriak nunai itsatsitzen dira; baña zarrak....
A. Kata. - Etsiko gera, bai.
Barto. - Baileike.
Beldur naiz baña, zampacirc;rtxoak ez ote geran (...).